کتاب «امین آراء» روایت یک ناظر انتخابات از 20 سال حضور بر سر صندوق‌های انتخابات است. حسین شرفخانلو مردی از شهرستان خوی آذربایجان غربی در مقدمه این اثر می‌نویسد همواره سیاست از جمله دغدغه‌های فکری و زندگی‌اش بوده و گرچه سعی کرده در طول زندگی علم هواداری و سیاسی کاری را برندارد اما همواره خود را از وقایع دور نساخته و در بطن مهم‌ترین حوادثی بوده که سرنوشت کشور و ملت را می‌سازند. از مهم‌ترین عرصه‌های نقش آفرینی مردم در حوزه سیاست شرکت در انتخابات است. با پیروزی انقلاب اسلامی و بر سر کار آمدن حکومتی با مبنای مردم سالاری دینی یکی از وجوه اساسی حاکمیت امروز را انتخاب مسوولان و خدمتگزاران از طریق آرائی است که مردم در صندوق می‌اندازد. جلوه‌ای باشکوه از احترام به حقوق مردم و دخالت دادن آن‌ها در تعیین سرنوشت کشور. شرفخانلو به عنوان ناظر شورای نگهبان در حوزه‌های انتخاباتی شهر و روستا حضور داشته و از نزدیک شاهد این حماسه بود که هر لحظه‌اش پر از قصه و اتفاقی جالب و خواندنی است. او در هنگام انتخابات سال 92 ایده نوشتن این کتاب به ذهنش می‌رسد و تا زمان انتخابات سال 98 ذره ذره خاطرات مختلف و جذابش را گردآوری می‌کند و با نثری روان و صمیمی برای ثبت در تاریخ به رشته تحریر درمی‌آورد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

رانندگان استیجاری در ادارات برابر مشاهدات و تجارب اندک حقیر متوقع‌ترین،حق به جانب‌ترین و کاربلدترین انسان‌های روی زمین‌اند که در ۹۹ درصد موارد با مدرک کارشناسی ارشد فیزیک هسته ای با گرایش غنی سازی ۲۰ درصد و با معدل الف و انصراف از شرکت در دوره‌ی دکتری به سبب شرایط مالی (!) و از بد روزگار مجبور به خریدن یک پژو و انداختنش در خط اداره شده‌اند و این حقشان نبوده و با نصف به علاوه‌ی یک نمایندگان مجلس و کارمندان فرمانداری و شخص فرماندار و امام جمعه، سابقه‌ی رفاقت کلفت و عمیق دارند و مسئولان نام برده ممکن نیست حرف این‌ها را زمین بیندازند و از روزی که آمده‌اند و با ماشین دارند در اداره کلاچ و دنده می‌کشند، یک بار هم به حضرات بالا(!) که همه همان طور که اشاره‌اش رفت، رفیق صمیمی و فابریک نام بردگان‌اند، رو نزده‌اند که کار استخدامشان در اداره و خلاصی از این استیجاری کارکردن بدون بیمه را حل کنند و سابقه‌ی کار این‌ها در اداره از همه بیشتر است و رئیس اداره و معاون و خدماتی و همه، بعد از ایشان آمده‌اند آنجا و هنوز که هنوز است دارند حقشان را می‌خورند و با این اوضاع بنزین و گرانی لاستیک و لوازم یدکی نان از زیر سنگ در می‌آورند و الخ.