کتاب آن است شیوه حکومت به قلم استاد سید مهدی شجاعی از فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر میگوید، در روزگاری که ولایت مصر را به او میسپارد.
«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ؛ اى پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت نازل شده، به مردم برسان و اگر این کار را نکنى، تبلیغ رسالت نکردهاى»
با نزول آیه تبلیغ تکلیف حکومت پس از رسول خدا مشخص شد و افسار حکومت اسلامی در غدیر خم به حضرت علی (ع) سپرده شد. اما کسانی که حکومت را وسیله زراندوزی دانستهاند از هر شیوهای برای تصاحب این حق استفاده کردند. در جامعهای که اسلام بین عموم مردم جایگاه و پایگاه یافته بود، برای جلوگیری از اعتراضات مردمی، با حفظ ظاهر اسلام حکومت کردند و اسلام را به دو دسته علوی و اموی تقسم کردند. اکنون که هزاران سال از آن دوران میگذرد با داعیه حکومت اسلامی به میدان آمدهایم. اما آیا طریقه ما همان طریقه حکومت علوی است یا به اسم اسلام و به کام امویان حکومت میکنیم؟
پاسخ را باید در دوره چهار ساله حکومت امیرالمومنین و در فرمان ایشان به مالک اشتر، در روزگار انتصاب به فرمانداری مصر، جست و جو کرد. حضرت در این فرمان شاخصههای حکومت علوی را برمیشمارند و از حق حاکم و مردم نسبت به هم سخن میگویند. پس باید این فرمان را به عنوان بهترین و دقیقترین ملاک و شاخص پیشرو داشته باشیم و هر نگاه و حرف و عملی را با آن مطابقت دهیم و تضادها و تعارضها را بفهمیم و هر چه به اسم اسلام میشود به حساب اسلام نگذاریم.
به عنوان مثال از نظر مولا مطلوبترین اندوخته و ذخیره در نگاه حاکم باید عمل صالح باشد. پس کسانی که مقام و منصب را فرصت مغتنمی برای اندوختن مال میشمارند، هیچ نسبتی با حکومت علوی ندارند.
منفورترین افراد در نگاه حکومت باید کسانی باشند که به دنبال معایب دیگران میگردند و حاکمیت ملزم به پوشاندن معایب است.
برترین مقصود و هدف حاکمیت باید، برپایی عدالت در میان مردم باشد و شکوفایی محبت و یکدلی میان آنان.
مثال دیگر، برخورد با مدیر، مسئول یا کارگزاری است که مرتکب خیانت و تخلف در هر شکل و قالبی میشود. حضرت کمترین ارفاق و مسامحهای را در این مورد جایز نمیشمرد و فرمان به سختترین تنبیهات و تعزیرات میدهد:
هم او را به تنبیه جسمانی بکشان!
و هم آنچه از این طریق به دست آورده بازستان!
و هم او را به خاک مذلت بنشان!
و هم مهر خیانت بر پیشانیاش بزن!
و هم طوق ننگ و بدنامی را بر گردنش بیاویز!
تا با شاخصههای حکومت علوی آشنا شویم و به سسمت آن گام برداریم.
سیاستمداران، دانشجویان علوم سیاسی، روشنفکران جامعه، عدالتخواهان و هر آنکه کوچکترین پست مدیریتیای دارد مخاطب این کتابچه است.
و محبت و یکدلی میان مردم پدید نمیآید مگر که دلهایشان صاف و بی غل و غش باشد و دلشان برای حکومت نمیتپد و خیرخواه حاکمیت نمیشود مگر که نسبت به عملکرد حاکمیت اشراف پیدا کنند و بار حاکمیت را بر دوش خود سنگین نبینند و منتظر به سر رسیدن دوره حکومت نشوند.
نظرات