شهید مطهری مدرس و متفکر معاصر که در احیای نظریات اسلامی و تبیین مبانی دین گام‌های بسیار مهمی برداشته، در حیطه قرآن نیز درس وسخنرانی‌های فراوانی برگزار کرده است. از جمله این مباحث می‌توان به سلسله جلسات تفسیری ایشان در سال‌های پایانی عمر مبارکشان اشاره کرد که در هیات یزدیها برگزار می‌شد. برخلاف دیگر مباحث استاد که در طی آن‌ها به شکل موضوعی به آیات قرآن استناد کرده‌اند، این جلسات با این نیت برگزار شد تا استاد به ترتیب سور و متن کتاب مقدس پیش رفته و تفسیر خود از آیات را بیان نمایند. با این حال ترور ناجوانمردانه منافقان مانع از تحقق این کار بزرگ شد. در واقع مجموعه «آشنایی با قرآن» جز جلد دوم که مشتمل بر همان آیات ابتدایی قرآن است عمدتا با محوریت سور جز سی قرآن و دیگر تفسیرهای پراکنده‌ای است که استاد در جلسات مختلف ارائه داده‌اند.

در جلد دوازدهم از مجموعه آشنایی با قرآن شهید مطهری به تفسیر  چند سوره کوتاه از جز سی قرآن کریم پرداخته اند. این سور عبارت اند از: عبس، تکویر، انفطار، مطففین، انشقاق، بروج و طارق. جناب استاد این مباحث را در محفل یک جلسه قرآن عمومی در منطقه قلهک تهران بیان نموده اند و اکنون با گذشت چندین دهه از شهادت این استاد عزیز توفیق حاصل شده تا مکتوب آن مباحث به دست علاقه مندان معارف دینی و طالبان حقایق الهی برسد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

و إذا البحارُ فُجِّرَتْ و آنگاه که دریاها تفجیر شوند. لغت «تفجیر» و «فجر» و امثال اینها همه مفهوم شکفته شدن و شکافته شدن دارند ولی نه صرف شکافته شدن بلکه شکافته شدن در حالی که یک چیزی از آن بیرون می آید مثل این که در مورد نهرها و چشمه ها و قناتها گفته میشود که این سرچشمه زمین تفجیر شد و از آن چشمه بیرون آمد یعنی دهان باز کرد و آب از آن .جوشید در اینجا تعبیر قرآن راجع به همه دریاهاست. بسیاری از دریاها و اقیانوسها - بالخصوص دریاها و دریاچه ها - در میان آنها حائلهایی از زمین و خشکی حکمفرماست. می فرماید در اثر حوادث تند و زلازلی که در زمین رخ میدهد این دریاها همه تکه پاره میشوند به طوری که همه با یکدیگر مخلوط می‌شوند.