شهید مطهری مدرس و متفکر معاصر که در احیای نظریات اسلامی و تبیین مبانی دین گام‌های بسیار مهمی برداشته، در حیطه قرآن نیز درس وسخنرانی‌های فراوانی برگزار کرده است. از جمله این مباحث می‌توان به سلسله جلسات تفسیری ایشان در سال‌های پایانی عمر مبارکشان اشاره کرد که در هیات یزدیها برگزار می‌شد. برخلاف دیگر مباحث استاد که در طی آن‌ها به شکل موضوعی به آیات قرآن استناد کرده‌اند، این جلسات با این نیت برگزار شد تا استاد به ترتیب سور و متن کتاب مقدس پیش رفته و تفسیر خود از آیات را بیان نمایند. با این حال ترور ناجوانمردانه منافقان مانع از تحقق این کار بزرگ شد. در واقع مجموعه «آشنایی با قرآن» جز جلد دوم که مشتمل بر همان آیات ابتدایی قرآن است عمدتا با محوریت سور جز سی قرآن و دیگر تفسیرهای پراکنده‌ای است که استاد در جلسات مختلف ارائه داده‌اند.

جلد یازدهم از این مجموعه دربردارنده نکات تفسیری استاد مطهری در مورد چهار سوره دهر، نازعات، مرسلات و نبا است. استاد در ضمن بیان پیام های آیات، به تفحص معانی زیرلایه ای که در نگاه ابتدایی افراد عمومی متوجه آنان نمی شوند و نیازمند یک نگاه موشکافانه و دقیق هستند نیز پرداخته اند. همچنین ایشان در تمام مباحث تفسیری خود توجه به مسائل روز داشته اند و تلاش کرده اند قرآن را همچون دارویی برای مشکلات و مسائل روز جامعه ارائه نمایند.

در ادامه برشی از این کتاب را می خوانید:

دستور صریح امامت و خلافت امیرالمؤمنین یعنی دستور نصب او در آیه قرآن دو ماه قبل از وفات پیغمبر رسید. آیات دیگر مثل آیة انما وَلِیُّکُمُ الله که مسئلۀ صلاحیت منحصر به فرد امیرالمؤمنین را بیان می‌کند قبلش نازل شده بود ولی آیه‌ای که به پیغمبر دستور رسید که او را رسماً تعیین و نصب کن و به مردم اعلام کن در سوره مائده و بعد از حجة الوداع بود که در حدود دو ماه به وفات پیغمبر مانده بود. دستورهای قرآن البته همین طور است، هر دستوری در یک موقعی که مناسب‌ترین موقعش بود به مردم اعلام شد.