کتاب مکیال المکارم با موضوع در فوائد دعا برای حضرت قائم(عجهاللهتعالی فرجه) اثر آیتالله سید محمدتقی موسوی اصفهانی، با ترجمه استادانه آیتالله سیدمهدی حائری قزوینی، در دوجلد از نشر جمکران، اثری ژرف و ماندگار در باب اهمیت دعا برای فرج امام زمان (عج) است. این کتاب، نهتنها دعوتی است به ذکر و نیایش، بلکه چراغی است که راه منتظران را در تاریکی دوران غیبت روشن میسازد.
نویسنده در این اثر گرانبها، با بهرهگیری از آیات قرآن، احادیث معتبر و استدلالهای عمیق، بیش از صد دلیل برای ضرورت دعا جهت ظهور حضرت ولیعصر (عج) ارائه کرده است. او با زبانی شیوا و ساختاری دقیق، اهمیت این دعا را در ابعاد فردی و اجتماعی تبیین میکند و آن را نهفقط یک امر مستحب، بلکه وظیفهای الهی و گامی ضروری در مسیر تکامل بشری میداند.
مکیال المکارم در دو بخش اصلی تنظیم شده است: در بخش نخست، نویسنده با بررسی دلایل قرآنی، روایی و عقلی، جایگاه دعا برای فرج را واکاوی میکند. او نشان میدهد که چگونه این دعا موجب برکت در زندگی، تطهیر قلب و آمادگی روحی برای ظهور منجی میشود. در بخش دوم، کتاب به بررسی وظایف شیعیان در عصر غیبت میپردازد؛ از معرفت امام زمان (عج) و پیوند روحی با ایشان گرفته تا لزوم پیروی از سیره اهلبیت و تلاش برای گسترش عدالت و فضیلت در جامعه.
ترجمه آیتالله حائری قزوینی با دقت و مهارت کمنظیر، مفاهیم عمیق این اثر را به زبانی روان و فخیم منتقل کرده است. او با اشراف بر اصطلاحات عرفانی، فقهی و فلسفی، روح اثر را حفظ کرده و مخاطب را به درک ژرفتر از این کتاب ارزشمند رهنمون ساخته است.
مکیال المکارم نهتنها یک کتاب دعایی، بلکه سفری روحانی است که خواننده را به تأمل و تعمق در وظایف خود در برابر امام عصر (عج) فرامیخواند. این اثر همچون فانوسی در شب غیبت، راه را برای جویندگان حقیقت و عاشقان ظهور روشن میکند و آنان را به صبر، تقوا و امیدواری دعوت مینماید. برای هر پژوهشگر، منتظر و دلسپردهای که در جستجوی معنای اصیل انتظار است، این کتاب گوهری درخشان و راهنمایی بیبدیل خواهد بود.
مکیال المکارم را به همهی منتظران حضرت ولیعصر (عج)، پژوهشگران حوزه مهدویت، طلاب علوم دینی و هرکسی که میخواهد نقش دعا را در تعمیق ارتباط با امام زمان (عج) درک کند، پیشنهاد میکنم. این کتاب برای کسانی که به دنبال فهمی عمیق از وظایف خود در عصر غیبت هستند، اثری ارزشمند و راهگشا خواهد بود.
شباهت به هارون : خداوند متعال هارون را به آسمان بالا برد، سپس بار دیگر به زمین بازگرداند، چنانکه در مجلد پنجم بحار در روایت مسندی از حضرت ابی عبدالله صادق آمده که فرمود:
موسی به هارون گفت بیا با هم به کوه طور سینا برویم. چون با هم رفتند، ناگاه خانه ای دیدند که بر در آن درختی بود و بر روی آن دو پیراهن موسی به هارون گفت: جامه هایت را برافکن و داخل این خانه شو و این دو حله را به برگن و بر تخت بخواب هارون همین کار را کرد چون بر تخت ،آرمید، خداوند او را به سوی خود قبض کرد و خانه و درخت برداشته شد موسی به بنی اسرائیل بازگشت و به آنها خبر داد که خداوند هارون را قبض روح کرد و به سوی خود بالا برد. گفتند:
دروغ میگویی تو او را کشته ای موسی به درگاه الهی شکوه کرد، خداوند متعال به فرشتگان امر فرمود تا هارون را بر تختی مابین زمین و آسمان فرود آوردند تا اینکه بنی اسرائیل او را دیدند و دانستند که مرده است.
نزدیک به همین روایت از صاحب الکامل نقل شده است. قائم را نیز خداوند بعد از ولادت به آسمان بالا برد سپس به سوی زمین بازگرداند - چنانکه در شباهت آن حضرت به موسی گذشت.
نظرات