پیروزی انقلاب اسلامی سرآغاز اختلافات و درگیریهایی است که تا پیش از آن وجود نداشتند چرا که همه جناحها و احزاب بر سر براندازی حکومت ظالم پهلوی وحدت کلمه داشتند اما پس از آن بر سر نحوه حکمرانی بر کشور و اینکه چه کسانی مجریان امور و صاحبان قدرت باشند اختلاف نظر و درگیریهای بسیار شدیدی داشتند.
سازمان اتحادیه کمونیستی از جمله گروهکهای مبارزی است که از اواسط دهه پنجاه شمسی به فعالیت سیاسی و مسلحانه مشغول شدند. آنها مجموعهای از جوانان روشنفکر و مبارزی بودند که به ایدههای کمونیستی روسیه و مائو تسه یانگ اعتقاد داشتند. آنها معتقد بودند که برای شروع یک حرکت انقلابی باید کار را از روستاها و با کمک دهقانان و کارگران که زیربنای هر ساختار اقتصادی و اصلیترین مهرههای یک کشور هسنتند شروع کرد. اختلاف نظر آنها با مسیری که انقلاب اسلامی در پیش گرفته بود سبب شد تا آنها سر مخالفت و دشمنی با این نظام تازه تاسیس را بگذارند. آنها موقعیت مرکزی عملیات خود را شهر آمل قرار دادند که از لحاظ جغرافیایی به جنگل و کوه های البرز دسترسی داشتند. آنها برنامه داشتند تا شهر را در 18 آبان به طور کامل تصرف کنند اما هوشیاری سپاه پاسداران و عدم همراهی مردم با نقشههای شوم آن ها سبب شد تا این طرح در طی سه ماه برچیده شود و نظم و امنیت به منطقه بازگردد. کتاب «یک روایت معتبر درباره حماسه 6 بهمن مردم آمل» یک روایت موجز اما دقیق از نحوه تشکیل این گروهک و حوادثی است که در آن سالهای ملتهب رخ داد. در پایان نیز سرانجام تلخ و غمبار این منافقین که با اعدام عوامل بازمانده است میپردازد.
در ادامه برشی از این کتاب را میخوانید:
برای حمله ۱۸ آبان باید نیروها را از روستا به شهر منتقل میکردند اما موفق نشدند وسایل نقلیه خودشان را هماهنگ کنند، برای همین ماشینهای اهالی را مصادره کردند. آنها به آمل و بابل رفتند و با این بهانه که میخواهند بار حمل و نقل کنند مسافری جابه جا کنند یا اینکه زواری را به امامزاده عبد الله ببرند، ماشینها را کرایه کردند و به سمت سه راهی بردند که نیروها کمین کرده بودند بعد به بهانهای ماشین را در دهانه ورودی جنگل متوقف کردند. آنها رانندهها را تهدید میکردند و بعد از گروگان گرفتنشان آنها را به سمت جاده جنگلی - که در دست کمونیستها بود – میبردند. به این شیوه، سه دستگاه مینی بوس و هشت دستگاه وانت را از شب ۱۷ آبان تا بعد از ظهر ۱۸ آبان مصادره کردند.
نظرات