ناصر میناچی و محمد همایون دو فرد تحصیل کرده‌ای بودند که کمبود یک حسینیه و مسجد را در منطقه خود احساس کردند پس تصمیم گرفتند در زمینی خالی چادری برپا کنند و حسینیه‌ای متفاوت تاسیس کنند. آنان که خود افرادی متدین و در عین حال تحصیل کرده و نواندیش بودند در حسینیه خود از روحانیون و واعظین نواندیشی همچون آیت الله مطهری، محمدتقی شریعتی و هاشمی نژاد بهره می‌بردند. پس از چند سال بنای اصلی این حسینیه با همکاری مهندس بازرگان و دیگر هیات موسس به شکلی متفاوت از دیگر حسینیه‌ها با نام حسینیه ارشاد طراحی و احداث شد. معروف‌ترین سخنران این حسینیه را می‌توان علی شریعتی نامید که سرانجام به سوریه تبعید گردید. در سال‌های پیش از انقلاب بسیاری از جوانان جویای معارف دین دراین حسینیه پای سخنان سخنوران متفاوتش می‌نشستند. کتاب «یک روایت معتبر درباره حسینیه ارشاد» گزارشی مختصر از اتفاقات و شخصیت‌های این حسینیه است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

اغلب برنامه‌های آموزشی حسینیه به طور جداگانه برای زنان هم ارائه می‌شد که خانم کاتوزیان از بانوان خطیب معروف آن سال‌ها آن کلاس‌ها را اداره می‌کرد. این برنامه‌ها محیط مساعدی برای زنان که تا آن زمان مکان مناسبی برای فراگیری آموزه‌های دینی نداشتند، فراهم کرده بود. اهمیت این مسئله با در نظر گرفتن موقعیت جغرافیایی حسینیه که در مجله مرفه‌ی بود و جوى عموما غیر مذهبی داشت بیشتر مشخص می‌شود. این نکته که بسیاری از زنانی که ابتدا بدون حجاب در برنامه‌های حسینیه شرکت می‌کردند پس از مدتی روسری به سر می‌کردند بیانگر اهمیت همین موضوع است.