کتاب «گناهان کبیره» نوشته شهید محراب آیت الله عبدالحسین دستغیب از جمله مهمترین آثار نویسنده و یکی از بهترین کتبی است که در حیطه گناه شناسی نوشته شده است. گناه در واقع اجتناب انسان از پیمودن مسیر حق و ارتکاب عملی است که مرضی خداوند نبوده و انجام آن را نهی کرده است. اما به طور کلی این عصیان را میتوان به دو دسته کلی تقسیم نمود. برخی گناهان صغیره نام دارند به این معنا که اشتباه بزرگی نبوده و جبران آن آسان و عقوبت شدیدی در پی ندارد. اما برخی گناهان هستند که به شدت مغضوب خداوند هستند و انجام هر کدام از آنان بدون توبه ممکن است موجبات ضلالت و شقاوت انسان را فراهم آورد. آیت الله دستغیب فقیهی بود که سالها در محضر عارف حقیقی آیت الله انصاری همدانی تلمذ نموده و با رهنمودهای این استاد نفس خود را از تمام تیرگیها و تعلقات دنیوی پاک نموده و سرانجام با رسیدن به مقام شهادت فانی در ذات حق تعالی گشت. ایشان همچون طبیبی که به تمام امراض نفس انسان آگاه است به بررسی و توضیح تمامی گناهان کبیره میپردازند. گناهانی که ممکن است دامن گیر انسان شود و او را از رسیدن به سعادت حقیقی محروم نماید. با مطالعه این اثر با تاثیرات مهیب و مخربی که هر کدام از این افعال شیطانی در زندگی دنیایی و اخروی ما میگذارد آشنا میگردیم و میآموزیم که چگونه میتوان هر کدام از گناهان را ترک نمود. در جلداول این کتاب گناهانی معرفی میگردند که به شکل منصوص در آیات و روایات به کبیره بودن آنها اشاره شده است و در جلد دوم گناهانی لیست شدهاند که گرچه به کبیره بودن آنها تصریح نشده اما نفس سلیم و وجدان انسانی به کبیره بودن این امور معترف است.
محارب نزد فقها کسی است که اسلحه مانند شمشیر نیزه کارد، تفنگ، چوب، سنگ یا خود بردارد برای این که مسلمانان را بترساند تا بتواند مال یا ناموس آنها را ببرد یا خونشان را بریزد، خواه تنها باشد یا چند نفر هم دست شوند و خواه غرضش حاصل شود یا نه یعنی مردم بترسند و مالی را ببرد یا کسی را بکشد یا نه، بلکه به مجردی که با اسلحه به این قصد حرکت کند محارب است و نیز فرقی نیست که در دریا باشد یا در خشکی در شهر و آبادی باشد یا در صحرا و بیابان مانند راهزنان حتی اگر اسلحه با خود بردارد و در خانه مسلمانی در شب با روز وارد شود و به اهل خانه حمله کند محارب است. در کتاب کافی مرویست که سورة بن کلیب از امام صادق پرسید از مردی که از منزل خود بیرون میرود میخواهد به مسجد یا جای دیگر برود، مردی دنبال او را میگیرد و او را میزند و لباسش را میگیرد. حضرت فرمود: چنین شخصی محارب و مورد آیه «انما جزاء الذین یحاربون...» است.
نظرات