کتاب کاش مادران بخوانند یک راهنمای مادر بودن است که زهرا وافر آن را از تجربیات شخصی و به واسطه شغل روان‌درمان‌گری‌اش، نگاشته است.

نویسنده از میان تمام مشاغل مهم و پردغدغه‌ای که داشته مادر بودن را از همه سخت‌تر و مهم‌تر و حساس‌تر می‌داند. مادر خالق است؛ پرورش‌دهنده است؛ مادر تمام هستی یک انسان است مادربودن شــغلی تمام‌وقت و بدون بازنشستگی است.این کتاب عصاره سال‌ها تجربه و مطالعه درباره مادری است. مادرکیست؟ مادر؛ نجار یا باغبان؟ آشنایی با نیازهای هیجانی اساسی در کودکان، بعد از تولد کودک چه اتفاقی می‌افتد؟ آشنایی با مراحل رشد، روش‌هایی برای تغییر دادن رفتار فرزندان، با اختلاف خواهر و برادرها چه کنیم؟ از جمله مسائل و موضوعاتی است که در این کتاب به آنها به صورت مفصل پرداخته شده است.

مخاطب کتاب علاوه بر مادران، پدران نیز هستند. پدرانی که با حس مسئولیت پذیری خود را در جریان تربیت و رشد فرزندان، دخیل می‌بینند.

چرا باید کتاب کاش مادران بخوانند را بخوانیم؟

تربیت مادران برای تربیت فرزندان خوب بسیار مهم است.

کتاب کاش مادران بخوانند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به همه والدینی که دغدغه تربیت فرزندان خود را دارند.

در برشی از کتاب کاش مادران بخوانند می‌خوانیم:

پرورش کودک نجاری نیست در کاری مثل نجاری، هدف، تولید نوع خاصی از محصول، مثلاً صندلی است. نجار برای خلق صندلی ایدئال، ابتدا طرحی در ذهن خود مجسم میکند؛ سپس به دقت اندازه گیری میکند و برش می زند.

در نهایت با دیدن محصول نهایی میتوانیم قضاوت کنیم این صندلی ایدئال یا همان طرح ذهنی اولیه نجار شده است یا نه. لازمه موفقیت در کاری مثل نجاری دقت و کنترل فراوان است. بسیاری از والدین و احتمالاً برخی از خوانندگان عزیز این گونه گمان میکنند که با تکنیک های دقیق و مشخصی و توجه بسیار به کودک و دقت و کنترلگری زیاد در تربیت فرزند می توانند کودک خود را در نهایت به همان نوع بزرگ سال ایدئالی تبدیل کنند که خودشان مدنظر دارند. همان طور که ما نجار را بر اساس کیفیت محصول نهایی اش به «نجار خوب» یا «نجار بد تقسیم میکنیم می توانیم با ارزیابی شخصیت و اخلاق و موفقیت های کودکان در بزرگ سالی والدین آنها را به «والدین خوب» یا «والدین بد تقسیم کنیم فقط کافی است به اطراف خود نگاهی کنیم یا شاید بهتر است مدتی در کنار ما روان شناسها، در اتاق درمان کار کنید تا متوجه شوید تلاش های والدین لزوماً تضمین کننده موفقیت و پیشرفت و شخصیت نهایی فرزندان آنها نیست.