کتاب هفت مقاله اثر جلال آل احمد مجموعه‌ای از مقالات فکری و اجتماعی است که دیدگاه عمیق آل احمد را درباره مسائل فرهنگی و اجتماعی سیاسی در دهه 30 کشور بیان می‌دارد. نویسنده نقد اجتماعی فرهنگی را در دستور کار قرار می‌دهد و بر مشکلاتی همچون استعمار فرهنگی، وابستگی‌های اجتماعی و اقتصادی و بحران هویت تمرکز دارد. آل احمد در این مقالات، علل و پیامدهای فراموشی هویت ملی و فرهنگی در برابر تهاجم فرهنگ‌های بیگانه را یکایک برمی‌شمرد و بدین صورت هشداری به هم‌دوره‌ای‌های خود می‌دهد که باید از خواب غفلت بیدار شوند و به چالش‌های پیش‌رو توجه کنند.

هفت مقاله یک اثر فکری عمیق است که برای نسل جلال آل احمد و نسل‌های بعد نیز همچنان حاوی پیام‌هایی مهم و حیاتی است. این کتاب به‌علت نقدهای شجاعانه و اندیشه‌های محرکش، خواننده را به تفکر و تأمل در مورد موقعیت خویش در دنیای متحول امروز وادار می‌کند. به طور کلی، هفت مقاله یکی از برجسته‌ترین آثار ادبیات معاصر ایران است که در آن، جلال آل احمد با تسلط بر زبان و موضوعات حیاتی، تلاشی برای بیداری ذهنی و فرهنگی در برابر چالش‌های زمانه انجام می‌دهد و خوانندگان را به درک عمیق‌تری از ماهیت هویت فرهنگی و اجتماعی‌شان دعوت می‌کند.

این کتاب را انتشارات امیرکبیر به بازار کتاب عرضه نموده است.

 کتاب هفت مقاله را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به تمام علاقه‌مندان حوزه پژوهش ادبی و نقدهای اجتماعی.

در برشی از کتاب هفت مقاله می‌خوانیم:

آکروپول هرگز آن شکوه گذشته را در من برنینگیخت. هرگز به نظرم بقایایی از یک بنای پرافتخار گذشته نیامد در نظر من صخره ای بود که بر بالای تپه‌ای مشرف بر آتن در زیر نور ماه کمر خم کرده باشد. از فراز تخته سنگ های آن، شهر آتن، ته دره در نور سفید و مات ماه گسترده بود. موقع غروب آفتاب منظره آکروپول حتی جهانگردان بسیار کودن را نیز به وجد می‌آورد و چیزی از زیبایی و ابدیت را در آنان می‌انگیزد.

با این همه دیدار آکروپول مسافر عطشان را سیراب نمی‌سازد و مسافر ناچار است از تشنگی روحی گذشته به گرسنگی جسمانی خود نیز پاسخی بدهد. صبح ها به عنوان چاشت یک فنجان بسیار کوچک قهوه ترک (که در ته آن همیشه لرد قهوه به اندازه‌ای که بتوان با آن دو تا سرنوشت را فال گرفت باقی می‌ماند و یک تکه نان سیاه آغشته به عسل به من می‌دادند.

برای ناهار به مهمانخانه ای وارد میشدم و مدتی با ورقه دستور غذا که به زبان یونانی بود و از آن چیزی دستگیرم نمی‌شد ورمی‌رفتم تا خدمتکار مهمانخانه به زبان می‌آمد و به فرانسه دست و پا شکسته، اسامی غذاهای یونانی را ترجمه می‌کرد.