کتاب «میراث مقدس و جنگ ناتمام» تحقیق و بررسی اسماعیل نوده فراهانی پیرامون پدیده فرهنگی راهیان نور است. پس از پایان دفاع مقدس به دلیل نگاه شیعی-ایرانی که نسبت به مفاهیم شهادت و ایثارگری وجود دارد جایی که خون فرزندان این سرزمین در راه دفاع از آرمان‌ها بر زمین ریخته از احترام و تقدس ویژه‌ای برخوردار است. به همین جهت بسیاری از رزمندگان و جاماندگان این سال‌ها حتی با وجود پایان یافتن جنگ به یاد دوستان شهیدشان به این مناطق مراجعه می‌کردند و اندک اندک این سنت به یک مراسم هرساله تبدیل گشت که بسیاری از مردم برای احیای روحیه شهادت و معنویتی به این مناطق سفر می‌کردند. این سفرها که مورد حمایت و تایید حاکمیت نیز بود راهیان نور لقب گرفت. گرچه ترویج فرهنگ شهادت و ایثارگری در همین بخش باقی نماند و در حوزه ادبیات و تاریخ نگاری نیز با ثبت خاطرات رزمندگان این ماجرا گسترش یافت. نویسنده در این کتاب تحلیلی جامعه شناسی پیرامون چرایی شکل گیری آن و عواملی که در توسعه و تغییر راهیان نور در طی این سال‌ها دخیل بوده‌اند پرداخته است. در واقع راهیان نور از معدود سنگرهای فرهنگی انقلاب اسلامی در برابر تهاجمات فرهنگی غرب است که باعث می‌شود نسل جوان پای آرمان‌های اسلام و ایران بایستند. گرچه باید با انجام امور تحقیقی نقاط قوت و ضعف آن را شناخت و در پی رفع نواقص برآمد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

ماجرای آوینی و جهاد سازندگی با پایان جنگ پایان نمی‌گیرد. همایونفر ماجرای به هم زدن آوینی با جهاد و تلویزیون را به این شکل تعریف می‌کند. اواخر سال ۱۳۶۹، من مرتضی آوینی و چند نفر دیگر به این نتیجه رسیدیم که نمی‌توانیم به کار با جهاد تلویزیون که هم به جهاد و هم به تلویزیون وابسته بود، ادامه دهیم. فکر می‌کردیم وقتی آقای فروزش - که قبلاً از مسئولان جنگ بود - وزیر جهاد بشود، اتفاق‌های مثبتی می‌افتد؛ اما قضیه کاملا برعکس شد. نگاه آوینی را نمی‌پسندیدند و دیگر برایشان قابل قبول نبود. بعد از بحث مفصلی که با آقای کلانتری معاونت وقت جهاد کردیم و به نتیجه‌ای نرسیدیم قرار شد در جلسه‌ای با وزیر حرف‌هایمان را بزنیم و اتمام حجت کنیم با آوینی پیش فروزش رفتیم موقع بازگشت تصمیم گرفتیم از جهاد برویم. آقای وزیر حرف‌هایی را زد که ما اصلا انتظار نداشتیم یا کار جدید جهاد را انجام بدهید و یا جایی بروید که فکر می‌کنید می‌توانید آنجا کار کنید..... فروزشی که وزیر جهاد شد همان کسی نبود که ما زمان جنگ می‌شناختیم. جهاد تلویزیون و مدیران جهاد می‌گفتند: ما دیگر نمی‌خواهیم شما درباره ارزش‌های انقلاب اسلامی به مفهومی که به جنگ و صدور انقلاب پرداختید کار کنید.