کتاب لعنهای نامقدس اثری تأملبرانگیز از مهدی مسائلی است که به بررسی موضوع دشمنیهای مذهبی و تأثیرات منفی پدیده لعن و تکفیر بر وحدت جامعه اسلامی میپردازد. مهدی مسائلی در «لعنهای نامقدس» با بیطرفی و نگاهی نقادانه، عملکرد برخی از جریانهای مذهبی را که لعن و تکفیر را ابزاری برای رویارویی با دیگر گروهها قرار دادهاند، مورد بررسی قرار میدهد. او تأکید میکند که این شیوه نه تنها به تقویت بُعد معنوی و دینی نمیانجامد، بلکه موجب ایجاد شکافهای عمیق در امت اسلامی و تحریک دشمنان مشترک مسلمانان میشود.
نویسنده در این اثر، تاریخچهای از لعن و تکفیر در تاریخ اسلام ارائه میدهد و نشان میدهد که این رفتار چگونه از یک ابزار اعتقادی به یک ابزار سیاسی و گاه ابزاری برای تخریب و تضییع حقوق دیگران تبدیل شده است. او بر این باور است که لعنهای ناآگاهانه، که گاه با اهداف غیرمقدس صورت میگیرند، آثار مخربی بر جامعه اسلامی داشتهاند و زمینهساز دشمنیهای تاریخی میان گروههای مختلف مسلمانان شدهاند.
متأسفانه عدهای از شیعیان با تفسیری خاص از تبری نه تنها آن را به محدوده گفتار منحصر ساخته اند، بلکه آن را معادل دشنام و لعن و توهین به مقدسات اهلسنت قرار دادهاند. جالب اینجاست که این عده حاضر نیستند از طاغوتهای جهانی عصر کنونی همچون صهیونیست بین الملل، حتی در گفتار نیز اعلام برائت کنند و این امر را رفتاری سیاسی و غیردینی میدانند. متأسفانه گسترش این گونه نگاه ها به تبری باعث شده است تا این واژه در فرهنگ عامه امروز با واژگانی همچون فخش لعن توهین و.... برابری کند و شخص تبری کننده نیز فردی فحاش و گزافه گو شناخته شود. آذین بندی اعتقادات عوام با این اعمال ناشایست به عنوان تبری نیز باعث شده است تا هرگونه مخالفت صریح با این رفتارهای غیر اخلاقی، مخالفت با اهل بیت(علیهمالسلام) به شمار آید و موجب برخورد شدید عوام متعصب با آن شود.
کتاب لعنهای نامقدس کاری از نشر آرما میباشد.
این اثر، کتابی است که در دوران معاصر، با توجه به توجه روزافزون به مسأله وحدت اسلامی و دوری از اختلافات مذهبی، اهمیت فراوانی دارد. این اثر میتواند به عنوان منبعی ارزشمند برای فعالان فرهنگی، علما و پژوهشگران حوزه دین و حتی عموم علاقهمندان به مسائل اجتماعی و دینی مورد استفاده قرار گیرد.
از ابتدای اسلام تاکنون طرح متهم ساختن شیعه به توهین و ناسزاگویی به اصحاب پیامبر و خصوصاً خلفای بعد از ایشان بخش مهمی از فعالیت های ضد شیعی را به خود اختصاص داده است. آن گونه که گفته اند حکومت هرگاه تصمیم میگرفت شیعه ای را به دلیل مذهبش تعقیب و مجازات کند از علی اسمی به میان نمی آورد؛ بلکه او را به اتهام توهین به ابوبکر و عمر عقوبت میکرد این مطلبی است که در کتاب المنتظم آمده است. ابن اثیر نیز در جریان حوادث سال ۴۰۷ مینویسد که در آن سال شیعیان در تمام بلاد آفریقا به اتهام توهین به ابوبکر و عمر قتل عام شدند.
آری، از گذشته تا به حال صاحبان قدرت و دشمنان قسم خورده دین، از این ترفند و ابزار در جهت حذف فرهنگی و سیاسی شیعه استفاده ها کرده اند. امروز نیز دشمنان دین در تلاش اند تا با تبلیغ اتهام توهین شیعه به صحابه و خلفا به تحریک احساسات سایر مسلمانان بپردازند و آنها را از اندیشه های عدالت خواهانه شیعه دور کنند و مانع الگو گیری آنها از مکتب تشیع شوند. امروز کتابهای عالمان شیعه با این تهمت که حاوی توهین به صحابه است در کشورهای اسلامی به عنوان کتب ضاله معرفی می شود و نشر و پخش آنها ممنوع است.
نظرات