کتاب «قیام و انقلاب مهدی» اثری کوتاه از شهید مطهری است که به قلم ایشان در سال 1356 منتشر گردیده است. در این اثر با رویکردی جدید و با استفاده از مفاهیم فلسفه تاریخ تلاش شده نگاه تازه‌ای به امام زمان (عج) و مساله انتظار داشته باشد. این کتاب از دو بخش متفاوت تشکیل شده که در بخش اول تحلیلی از مساله انتظار شیعیان برای مهدی موعود است که این ایده شیعی از منظر فلسفه تاریخ بررسی گشته است.

در بخش دوم که بسط یافته یک سخنرانی در شب عاشورا نظر دارد به بال دیگر شیعیان که مساله شهادت است. در این بخش تمامی موضوعات مرتبط با شهید و شهادت تبیین گردیده‌اند. این اثر بحث شفاعت و زنده ماندن شهید که از جمله شبهات بسیار معروف در این زمینه است را پاسخ گفته است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

انتظار فرج دو گونه است: انتظاری که سازنده است تحرک بخش است، تعهد آور است عبادت بلکه با فضیلت‌ترین عبادت است و انتظاری که ویرانگر است بازدارنده است، فلج کننده است و نوعی «اباحیگری» محسوب می‌شود؛ و گفتیم که این دو نوع انتظار معلول دو نوع برداشت از ظهور عظیم تاریخی مهدی موعود است و این دو نوع برداشت به نوبه خود از دو نوع بینش درباره تحولات تاریخ ناشی می‌شود.