کتاب «شمریت و حریت: به دنبال مناظره‌ای بین شمر و حر» اثری نوشته سیدعلی اصغر علوی و محمدحسین فلاح از جمله آثار منتشر شده در مجموعه زیر خمیه حسین (علیه السلام) است که تلاش کرده برداشت‌های تازه‌ای از واقعه عاشورا به مخاطب امروزی ارائه دهد. پیام‌هایی که گرچه از یک حادثه تاریخی بسیار دور برداشت می‌شود اما می‌تواند سرنوشت سعادت و شقاوت انسان امروزی را مشخص نماید. تنها افراد باید یاد بگیرند کدام اعمال و رفتار آن‌ها سبب نزدیکی ایشان به خیمه گاه حسینی و کدام امور باعث یزیدی شدن انسان می‌شود. دو نام سرشناس این واقعه شمر و حر هستند. دو فردی که یکی در اوج شقاوت و دیگری در اوج سعادت قرار گرفت. همانطور که نویسنده در مقدمه اثر تصریح می‌کند این دو شخص بیش از نام خود دو شخصیتی هستند که می‌توانند الگوی رفتار و اعمال انسان قرار بگیرند. چگونه شمر نباشیم و چگونه بتوانیم همچون حر از اشتباهات گذشته دست بکشیم و خود را به صفوف امام ملحق نماییم. در این اثر درضمن مرور ویژگی‌های شخصیتی این دو فرد و تصمیم‌های سرنوشت سازی که هر کدام گرفتند به مقایسه‌ای میان این دو فرد می‌پردازیم و تلاش می‌کنیم مرز میان خیر و شر را با ترازوی کربلا مشخص نماییم.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

رسول خدا (ص) فرمودند: اگر امت من به یکدیگر کینه نداشته باشد، هرگز هیچ دشمنی در برابر آنان قد علم نخواهد کرد. این بدان معنا خواهد بود که کینه زمینه ضعف و سستی جامعه اسلامی را فراهم می‌آورد و موجب می‌شود تا دشمن در برابر جامعه اسلامی احساس قوت و قدرت کند و به مرزها و جان و مال و عرض و ناموس مسلمانان و جامعه اسلامی تعرض نماید. بنابراین جامعه‌ای که کینه در میان افراد آن وجود داشته باشد جامعه‌ای واگرا و در معرض خطر دائمی است و خلاف آن جامعه‌ای که کینه‌ای در میان مردمان آن نداشته باشد یا کینه آن‌ها لحظه‌ای باشد و در عمق جان ایشان نفوذ نکرده باشد. همگرایی و همدلی در میان آنان موجب انسجام و وحدت و اقتدار جامعه می‌شود و عزت و سربلندی و پیروزی را برایشان به ارمغان آورد.