کتاب «زندگی با دورریختنی‌های کمتر» اثری برای تغییر سبک زندگی در دنیای مدرن است. افزایش تولید کارخانجات منجر به ترویج فرهنگ مصرف‌گرایی و مد شده که به همراه ابزارهای قدرتمند رسانه و تبلیغات سعی دارند هر روز به مردم چیزی بفروشند و ابزار تازه‌ای را جانشین وسیله‌ای کهنه نمایند. چرخه‌ای غلط و آسیب‌زا که بر اقتصاد خانواده و سلامت روان افراد تاثیر می‌گذارد و آن‌ها را با انبوهی از وسایل غیرضروری و یکبار مصرف احاطه می‌کند. نویسنده این کتاب در مقدمه توضیح می‌دهد که در دهه سوم زندگی او نیز به همین سبک زندگی وابسته بوده و همواره در تلاش بوده تا با خرج پول برای یک لباس یا وسیله تازه زندگی خود را بهبود ببخشد اما نتیجه همواره دلسرد کننده بوده است. او با تغییر سبک زندگی خود و جایگزینی وسایل بادوام و مادام العمر توانسته به خانه و زندگی‌اش سامان ببخشد و فرهنگ مصرف‌گرایی را کنار بگذارد. سپس با راه اندازی وبسایتی برای عرضه وسایل باکیفیت و بادوام تلاش کرده این فرهنگ را در میان مردم جهان ترویج دهد. این کتاب حاصل تجربیات ارزنده تارا باتن است که توسط سعید نصیری ترجمه شده است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

چرا از مدها پیروی می‌کنیم؟ به اعتقاد من سه دلیل اصلی وجود دارد. اول اینکه وقتی انسان‌های باستانی بودیم و در جنگل به دنبال چیزهایی که سمی نباشند سرگردان بودیم. تقلید از آدم‌های موفق تاکتیک خوبی برای بقا بود؛ اما حالا شرکت‌ها دارند از این غریزه سوء استفاده میکنند تا به ما شلوار تنگ بفروشند. دلیل دوم این است که فکر ما به طرز مخربی مدام درگیر جایگاه اجتماعی است و توانایی تشخیص مدها و پیروی «صحیح» از قوانین نانوشته یکی از روش‌های متعدد ما برای رتبه بندی اعضای جامعه و تفکیک خودی از غیر خودی است. کاری که همه بتوانند بکنند. «خفن» نیست. برای اینکه خفن‌ها از بقیه جلوتر باشند قوانین باید سریع تغییر کنند. نتیجه آن می‌شود تغییر سرگیجه آور مدهای زودگذر که حالا گرفتار آن شده‌ایم. سومین عامل تغییر مد ملال است