مساله آن است که معجزه آخرین پیامبر باید آنقدر جاودان باشد که مردم هر نسل و هر زمان بتوانند از برکت و اعجاز آن بهره‌مند شوند.

محمدعلی جاودان نیز با تکیه بر همین نکته در اثر خود، بارها تاکید می‌ورزد که«پیامبر در مدت حیات خویش کوشیده‌اند تا قرآن و اهل بیت خویش را بطور شایسته به مردم بشناسانند و آن دو محفوظ بمانند تا پس از اینکه از این دنیا رخت بربستند، مشکلی برای شناخت صحیح اسلام و عمل به آن پیش نیاید.» برای همین در این کتاب، به تلاش‌های رسول خدا برای معرفی قرآن به مردم و حفظ آن از تحریف و فراموشی، پرداخته‌اند.

نوشتار مقابل پس از تحقیقات فراوان در منابع معتبر، در هفت فصل سازمان یافته‌است که از دوران آغازین آموزش سواد شروع، و با اشاره به تشویق‌ها و توصیه‌ها به حفظ، قرائت، آموختن و تدبر در قرآن پس از شهادت رسول خدا، پایان می‌یابد.

در بخشی از این کتاب که توسط نشر واژه‌پرداز اندیشه منتشر شده است، میخوانیم:

((حکومت‌های بعد از پیامبر هم خودشان کوشیدند که قرآن حفظ شود و از بین نرود! (نویسنده در بخش پنجم کتاب به این روایت تاریخی اشاره کرده و البته آن را بطور جدی نقد کرده و مخدوش دانسته‌است.))