کتاب «دستورات اخلاق توحیدی» مجموعه چهار جلدی است که در جلد اول آن به موضوع «دوام طهارت» می‌پردازند. این مجموعه زیرنظر استاد محمدتقی فیاض بخش نوشته شده است. ایشان از شاگردان برجسته آیت الله سعادت‌پرور هستند و سال‌ها است که همچون استاد به تهذیب و تزکیه مومنین اشتغال دارند. انسان برای رسیدن به مقامات رفیع معنوی و کسب فیض از درگاه احدیت مقدماتی را باید رعایت کند تا توفیق بهره بردن از معنویات به او عنایت شود. اولین گام در این مسیر طهارت از خبائث و آلودگی‌هایی است که ممکن است انسان در این جهان دچارشان گردد. گام اول در مسیر رسیدن به طهارت درونی و پاک شدن نفس از تمام تعلقات و مسائل دنیوی این است که انسان در ظاهر طهارت را رعایت نماید و این شرط به معنای پاکی از نجاسات و مداومت بر داشتن وضو است. این کتاب همچون مجلدات آتی همچون یک اربعین نوشته شده تا سالک در یک مراقبه چهل روزه بتواند این فعل پسندیده را به ملکه رفتارش تبدیل سازد. در شش روز ابتدایی چرایی طهارت، در هشت روز بعد جایگاه طهارت، در شش روز بعد آثار طهارت، در یازده روز بعد مراتب طهارت و در نه روز پایانی دوام طهارت مطرح گردیده است. داب نویسندگان بر این بوده که این موضوعات را با استناد به بیانات عارفان واصل و عالمان کامل به ضمیمه خاطرات و حکایاتی از صلحا و شهدا بنویسند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

رسیدن به باطن و مراتب عالی طهارت حقیقی ، متوقف بر استمرار و مراقبت بر طهارت ظاهری است بدین جهت علمای اخلاق دستور به دوام طهارت می‌دادند به این معنا که سالک نباید لحظه‌ای بی‌طهارت بماند و هر طور که شده یکی از طهارات را برای خود ایجاد نماید. اگر دسترسی به آب داشت وضو بگیرد و در مواردی که امکان دسترسی به طهارت مائیه نبود از طهارت ترابیه بهره گیرد و با خاک تیمم نماید؛ زیرا یکی از امور مورد سؤال در قیامت طهارت است: «قال رسول الله ﷺ :أول ما یُحاسَبُ بِهِ العَبدُ طَهُورُه» بی جهت نیست که مرحوم آیت الله سید علی آقای قاضی طباطبایی گفته است بیست سال تمام است که وضو دارم و بی وضو نبوده‌ام إلا حین تجدید وضو و نخوابیدم مگر با طهارت.