کتاب دروس معرفتی مجموعه‌ای از درس‌های معرفتی، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی از استاد محمدعلی جاودان است که به همت محمدجواد محمدحسینی گردآوری و توسط مصطفی شاه‌محمدپور ویراستاری شده است. انتشارات واژه پرداز اندیشه این اثر را در ۳۴۴ صفحه به چاپ رسانده است.

دروس معرفتی تنها یک کتاب نیست، بلکه سفری فکری و اعتقادی است که خواننده را به درک عمیق‌تر از مفاهیم اسلامی و اجتماعی دعوت می‌کند. استاد جاودان در این اثر، با زبانی ساده و در عین حال پرمغز، به مسائل بنیادین توحید، ایمان، اخلاق، بصیرت و تحلیل‌های اجتماعی و سیاسی می‌پردازد. این کتاب، مانند چراغی در مسیر جست‌وجوی حقیقت، خواننده را به تفکر و تعمق در موضوعات مختلف وامی‌دارد.

استاد جاودان در این مجموعه تلاش کرده است تا نکات کلیدی معرفتی را به‌گونه‌ای مطرح کند که هم برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه علوم اسلامی قابل‌استفاده باشد و هم مخاطبان عمومی بتوانند با آن ارتباط بگیرند. اگر به دنبال درکی عمیق‌تر از مسائل دینی و اجتماعی هستید، این کتاب می‌تواند دریچه‌ای نو به روی شما بگشاید.

کتاب دروس معرفتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به دانشجویان و پژوهشگران حوزه معارف اسلامی و علاقه‌مندان به مباحث معرفتی، اجتماعی و اعتقادی افرادی که به دنبال نگرشی عمیق‌تر و تحلیلی‌تر به مسائل دینی و سیاسی هستند

در برشی از کتاب دروس معرفتی می‌خوانیم:

اگر گفتیم خدای متعال، امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را ولی ما قرار داده است، اگر گفتیم پیامبر را ولی ما قرار داده است، اگر گفتیم امام زمان را ولی ما قرار داده است، او کاری جز به سود افراد تحت ولایت خودش انجام نمی دهد از ما خواستند که زیر سایه و بار ولایت آن کسان برویم. در آیه ۵۵ سوره مبارکه مائده) فرمودند: «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ الله»، ولایت خدا را بپذیرا وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ آمَنُوا آن روز آن روز با امیرالمؤمنین تطبیق می کرد. این ولایتی است که خدا قرار داده ولایتی که خدا قرار داده از نوع ولایت خودش است. آنجا چیزی جز سود برای افراد تحت ولایت وجود ندارد جز سود وجود ندارد. هر نوع ولایتی اعمال می کند، به نفع است. اصلاً بدون نفع فرض ندارد. اصلاً فرض ندارد. ولی آن کسی است که هر چه میگوید به نفع است. ممکن است خودت ندانی

خدای متعال میخواهد در مورد من إعمال ولایت کند. چرا میخواهد این کار را بکند؟ از من چیزی می خواهد؟ کمی دارد که بخواهد از من بگیرد و به داشته های خودش که بخشی از آن ناقص یا کم است بیفزاید؟ چنین چیزی فرض ندارد. هرچه ما داریم خدا داده است. بنابراین اگر ما تحت ولایت او برویم، چیزی جز افزودگی وجود ندارد. اینجا همه اش افزودگی است. آیه بعد از «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ ...» دارد: «وَمَن یَتَوَلَّ الل ..... یقول الله؛ یعنی هرکس ولایت خدا را بپذیرد و در ادامه ولایت رسول خدا را بپذیرد.
ولایت و الَّذِینَ آمَنُوا... را بپذیرد؛ بعد در ادامه می فرماید: «فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»، «وَ مَن یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ». هیچ جا شکست ندارد. کسی که ولایت خدا و رسول خدا و امیرالمؤمنین را بپذیرد و ولایت فرزندان امیرالمؤمنین را بپذیرد، داخل در حزب الله است. حزب الله به معنای واقعی، اینها هستند و این ها هُمُ الْغَالِبُونَ اند. در هیچ صحنه ای از صحنه های روزگار شکست نمی خورند. حالا اینجا داریم قانون کلی را میگوییم.