کتاب خسی در مقیات نوشته جلال آل احمد را انتشارات امیرکبیر منتشر ساخته است.

خسی در میقات یکی از معروفترین سفرنامه های معاصر حج است که جلال آل احمد در سال 1343 و در سن 41 سالگی طی سفر حج نوشته است. شاید اولین ویژگی خسی در میقات که به ذهن می رسد، موقعیت ویژه ای است که نویسنده در آن پا به چنین سفری گذاشته و به موجب آن این سفر می تواند فصل تازه ای از حیات نویسنده محسوب شود. به عبارت دیگر این سفر برای آل احمد یک سفر معمولی نیست. آل احمدی که به این سفر می رود، همانست که روزی پیوستن به حزب توده را تجربه کرده و بعد از این دگرگون می شود.

در برشی از کتاب خسی در میقات می‌خوانیم:

امروز رفتیم احد پنج نفری با یک سواری به ۱۰ ریال سعودی. رفتن و برگشتن دو قدم راه باید یک بار پیاده بیایم. تمام قبرستان از شن پوشیده بود و دیوارها سفید کرده و پلکانی مرتب و سرتاسری در قسمت ورودی؛ و شبکه ضریح های سابق همچو نرده بر سر دیوارها؛ و قبور «حمزه» و (مصعب» محصور به دیواری از آدم - وسط قبرستان بر مصطبه مانندی. و خاک پوش و بر سر خاک و شن همین جور پول خرد ریخته و زنهای «بدو» و «بربر» می آمدند و از لای جمعیت خودشان را می تپاندند نزدیک و سر «شرطه» ها را که دور میدیدند یک مشت خاک از روی قبر بر می داشتند و ده دررو و شرطه ها هجوم کنان و فحش بر لب و عگال هاشان همچو شلاق در دست جوری شد که حتی جواد با آن نرمی و خنده رویی سخت کلافه شد و یقه یکیشان را گرفت که انت الکلب! انت الیهودى!» ازش انتظار نداشتم.