کتاب تروریسم، پروپاگاندا و برندینگ نوشته آنا کروگلووا با ترجمه مهدی فروتن و انتشار نشر همشهری ، به شکلی نوآورانه و تحلیلی به بررسی نحوه بهره‌برداری گروه‌های تروریستی از تکنیک‌های طراحی و ابزارهای دیجیتال برای دستیابی به اهداف ایده‌شناسی می‌پردازد. این اثر با دقت و موشکافی، سازوکارهای ارتباطی این گروه‌ها را واکاوی کرده و نشان می‌دهد چگونه از فناوری‌های رسانه‌های و شبکه‌های اجتماعی برای جلب نظر مخاطبان، به‌ویژه جوانان، استفاده می‌شود. نویسنده توضیح می‌دهد که رسانه‌های اجتماعی برای گروه‌هایی مانند داعش نه‌تنها ابزار تبلیغاتی، بلکه بستری برای خلق روایت‌های احساسی و تثبیت ارتباط عاطفی میان مخاطبان و ایدئولوژی‌های آن‌ها هستند. این کتاب مخاطب را به بررسی این پرسش هدایت می‌کند که آیا فعالیت‌های تروریستی در دوران مدرن شبیه به بازاریابی محصولات تجاری می‌شوند و چگونه می‌توانم با جذابیت‌های بازاریابی چنین گروه‌هایی را انجام دهیم.

این کتاب نشان می‌دهد که گروه‌هایی مثل داعش چگونه با روش‌های مشابه استراتژی‌های برندینگ، تصویر جذابی از خود می‌سازند و از شعارها، تصاویر، فیلم‌های حرفه‌ای و حتی طراحی طراحی طراحی‌های طراحی برای این تصویر استفاده می‌کنند. به همین دلیل، تحلیل نحوه ساخت برند تروریسم و ​​راهکارهای مقابله با آن از بخش‌های کلیدی این اثر به شماره می‌رود. نویسنده با ارائه مثال‌های عینی، از مجلات دیجیتال داعش گرفته تا ویدیوهایی را تولید کند که استانداردهای هالیوودی را تقلید می‌کنند، نشان می‌دهد که تروریسم در عصر دیجیتال فقط به عملیات‌های خشونت‌آمیز محدود نمی‌شود؛ بلکه در ساخت و انتشار روایتی یکپارچه و الهام‌بخش نیز پیشرفته عمل می‌کند.

این کتاب با بهره‌گیری از خصوصی‌رشته‌های، میان جنبه‌های متعددی از ارتباط میان تروریسم، تبلیغات و برندینگ را به تصویر می‌کشد. در بخشی از کتاب، خواننده درمی‌یابد که چگونه ابزارهای رسانه‌ای به واسطه فناوری‌های پیشرفته، الگوریتم‌ها و داده‌های کلان، نه تنها هدفمند و شخصی‌شده تولید می‌شود، بلکه با کاشت ایده‌های خاص، افکار عمومی را هدایت کرده و احساسات و تصمیمات فردی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این روش‌های جدید را از شیوه‌های طراحی ایدئ‌ها در عصر دیجیتال می‌توان نه‌تنها به مطالعه عملکرد تروریست‌ها کمک کند، بلکه به سیاست‌گذاران و یافته‌های روش‌هایی برای مقابله با جنگ‌های اطلاعاتی و تبلیغات افراطی یاری می‌پردازد.

علاوه بر پرداختن به پرسش‌های بنیادی درباره نحوه عملکرد این گروه‌ها، اثری به ارائه راه حل‌هایی برای مقابله با آن می‌پردازد. از جمله‌هایی که چگونه دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، پلتفرم‌های شبکه اجتماعی و حتی جامعه مدنی می‌توانند با روایت‌های تروریستی مقابله کنند و آن‌ها را جذاب کنند. از جنبه بومی، مطالعه این اثر برای مخاطبان ایرانی نیز دوچندان پیدا می‌کند. زیرا موقعیت ماک و جغرافیایی کشور را به‌طور مداوم با تهدیدهای امنیتی و تبلیغاتی می‌سازد.

ترجمه مهدی فروتن این اثر را به شیوه‌های روان و شفاف به زبان فارسی منتقل کرده است و با بهره‌گیری از توضیحات تکمیلی مرتبط با فرهنگ و رسانه ایرانی، آن را برای مخاطبان فارسی‌زبان خواندنی‌تر کرده‌اند. «تروریسم، پروپاگاندا و برندینگ» نه‌تنها کتابی مناسب و پژوهشگران حوزه‌های ارتباطات، علوم سیاسی و مطالعات امنیتی است، بلکه عموم خوانندگانی هستند که می‌خواهند رسانه‌های نوین بر ایدئولوژی‌های افراطی را بفهمند نیز توصیه می‌کنند. این اثر تحلیلی همزمان مفهوم نظری پیچیده را بررسی می‌کند و انتقادی و عملگرایانه‌ای را به نحوه استفاده از فناوری‌ها در بازاریابی افراطی به نمایش می‌گذارد. در دنیایی که رسانه‌های دیجیتال هر روز نقشی متمایز از ایفا می‌کنند. 

کتاب تروریسم، تبلیغات و برندینگ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

تروریسم، پروپاگاندا و برندینگ نشان می‌دهد که چگونه گروه‌های تروریستی از تکنیک‌های بازاریابی و رسانه‌ای برای جذب نیرو و گسترش ایدئولوژی خود استفاده می‌کنند. این کتاب با تحلیل استراتژی‌های تبلیغاتی آن‌ها، راهکارهایی برای مقابله با نفوذ پیام‌های افراطی ارائه می‌دهد.

در برشی از کتاب تروریسم، تبلیغات و برندینگ می‌خوانیم:

چرا برخی گروه ها به خشونت تروریستی پناه میبرند؟ چگونه و چرا مردم تروریست می شوند؟ چطور میشود پسر یا دختر همسایه که با هم به یک مدرسه می رفتید سال ها بعد عضو یک گروه بد نام میشود که در کشتار مردم و آدم ربایی و دیگر جنایت های زشت دست دارند؟ چه در ذهن مردم رخ می دهد که خود آنها و جهان بینی شان را دگرگون میکند؟

محققان علوم اجتماعی از روانشناسان جرم شناسان و دانشمندان علوم سیاسی که ما آنها را متخصصان تروریسم می نامیم سالها برای به دست آوردن پاسخ این پرسش ها کوشیده اند و موفقیتی چشمگیر در این زمینه به دست آمده است.

بنابراین به استثنای برخی موارد نادر ،محققان اکنون موافقند که تروریسم ماهیتی راهبردی دارد. این به آن معناست که گروههای تروریستی معمولاً برای دست یافتن به اهدافی خاص به خشونت متوسل میشوند؛ مثلاً جلب توجه تبلیغ برای هدف خود تصدیق ابراز همدردی با هدف خود به رسمیت شناخته شدن پذیرش توجیه دلایل خود اقتدار که به تروریست ها اجازه میدهد بر دولت تأثیر بگذارند و به آنچه میخواهند دست یابند و حکمرانی دستیابی به کنترل کامل بر یک دولت.