طرح مذهب اصیل، اندیشه‌ای است که مجتهد، فقیه، عارف و اندیشمند شیعه، استاد علی صفایی حائری، آن را در قالب این اثر به نگارش در می‌آورد.

ابتدا سوالاتی مهم را درباره دین اسلام مطرح می‌کند، از همان پرسش‌ها که درقالب شبهه یا گره‌های ذهنی، قکر بسیاری از جوانان و نوجوانان را به خود مشغول می‌کند؛ سپس به سراغ جداسازی انواع انگیزه‌های پذیرش دین و مذهب می‌رود تا قدم به قدم، پاسخی منطقی و شایسته برای مخاطبان فراهم کند.

این اثر را می‌توان نقدی کوتاه اما کامل بر عقاید مارکسیسم، فتحی آخوندزاده، اومانیسم و... دانست.

مثلا در بخشی از این اثر می‌خوانیم:

((بزرگ‌ترین جنایت به مذهب این است که آن را از تفکر و تعقل جدا کنیم و غیر برهانی و عاطفی جلوه بدهیم، که هر کس برای دلش به آن روی می‌آورد؛ چون این مذهب عاطفی و آرام بخش همان است که افیون ملت‌ها می‌شود و دستاویز مادّی‌گری و عامل ضد مذهب. در همان لحظه‌ای که مذهب از برهان جدا می‌شود و از تفکر و سنجش و انتخاب کنار می‌افتد، از همان لحظه مذهب اعدام شده و مراسم تدفینش هم گذشته است.))