کتاب آه دردمندان بر سالار شهیدان، ترجمه نفثه المصدور محدث قمی است که با ترجمه علی نظری منفرد را نشر جمکران منتشر ساخته است.

این اثر در یازده فصل و یک خاتمه تنظیم شده است. در فصل اول و دوم برخی مناقب سید الشهداء ذکر شده است. شرح حال برخی شهیدان روز عاشورا و کسانی که در عاشورا مجروح و بعداً به شهادت رسیدند، و نیز شهیدان قبل از روز عاشورا از دیگر مطالب مطرح شده در فصل‌های بعدی است.

مؤلف گران‌قدر در برخی فصل‌ها رویدادی از اتفاقات رخ داده در تاریخ اسلام را ذکر کرده آنگاه به پیوند آن رویداد با برخی وقایع روز عاشورا پرداخته است. این نوع نگارش سبکی نوین است و نشان از حسن سلیقه مؤلف دارد. خاتمه کتاب نیز در بردارنده بیست موعظه و تذکر لازم به اهل منبر و مداحان است که خواندن مکرر آن به وعاظ و مداحان عزیز توصیه می‌شود.

از آنجا که این کتاب حاوی مطالب مفید و آموزنده بوده و از طرفی نیز به زبان عربی نگاشته شده است تصمیم به ترجمه آن گرفته شد تا فارسی زبانان بتوانند از مطالب سودمندش بهره‌مند گردند.

در پایان به این نکته اشاره می‌شود که این ترجمه، بر اساس نسخه ای است که ضمیمه کتاب نفس المهموم به وسیله نشر بصیرتی و با تحقیق و استخراج مصادر به همت دانشمند گران‌قدر جناب آقای رضا استادی - دامت برکانه و با مقدمه دانشمند محقق جناب آقای سید احمد حسینی اشکوری - دامت برکاته چاپ شده و سامان یافته است.

کتاب آه دردمندان بر سالار شهیدان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به همه علاقه‌مندان اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) و مقتل و داستان‌های مربوط به حضرتش.

در برشی از کتاب آه دردمندان بر سالار شهیدان می‌خوانیم:

میان امام حسین و ولید بن عقبه بر سر مزرعه ای نزاع بود. امام حسین عمامه ولید را از سر او برگرفت و برگردن او بست؛ در حالی که ولید در آن وقت حاکم مدینه بود. همچنین امام حسین گلوی مروان را گرفت و فشرد و عمامه او را بر گردن او بست تا بی هوش شد.

در ماجرای طف و واقعه کربلا به امام حسین گفته شد: تسلیم حکم بنی امیه شو امام فرمود: «لا وا و الله لا أُعْطِیَنَّکُمْ بِیَدِی إِعْطَاءَ الدَّلِیلِ وَلَا أفِرُّ فِرارَ العَبِیدِ؛ نه به خدا سوگند من همانند انسان خوار و ذلیل، دست خود را به شما ندهم و همانند بردگان فرار نکنم». سپس ندا داد: ای بندگان خدا، إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکُمْ مِنْ کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لَا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِساب؛ من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم از هر متکبری که به روز حساب ایمان ندارد» و فرمود: «مَوْتُ فِی عِزّ خَیْرٌ مِنْ حَیَاةٍ فِی ذُلٍ؛ مرگ باعزت بهتر از زندگی با خواری و ذلت است.