1. شاید شما هم وقتی در مزار شهدای بهشت زهرا قدم می‌زدید، چشمتان روی بعضی نام‌ها چند دقیقه ایستاده باشد و سعی کنید که آن اسم را با تلفظ بهتری بخوانید؛ نام‌هایی مثل گالوست، ژان، رازمیک، وارطان، ژرژ، که برایمان فاش می‌کنند روزگاری در این سرزمین بزرگ‌مردانی از آیینی دیگر هم پابه‌پای پدران و برادران مسلمان شما، مبارزه و از این سرزمین دفاع کردند.

برای همین حضرت آقا که همواره بر تکریم خانواده شهدا تاکید داشتند، در سالهای 1363 تا 1389 با حضور در خانه شهدا در ایام عید مسیحیان و میلاد حضرت مسیح، مهمان خانواده شهدای مسیحی می شوند.

اینک در کتاب «مسیح در شب قدر» حضور مقام معظم رهبری در منازل بیست و سه خانواده شهید مسیحی با شیوه داستان‌گونه روایت می‌شود.

از جذاب‌ترین نکات این دیدارها، احساس شوق آمیخته با حیرتی است که در برخورد خانواده شهدا با رهبر انقلاب به عنوان یک روحانی مسلمان رخ می‌دهد و همین امر باعث می شود آقا بیشتر صحبت کنند، خاطره بگویند و صمیمیت بیشتری را رقم بزنند.

مثلا در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

(( سه ساعتی از غروب گذشته که مهمانمان از راه می‌رسد. من و برادر گالوست و شوهرخواهرم، همین‌طور مبهوت مانده‌ایم و توان هیچ کاری را نداریم.                                                                       

حاج‌آقا خامنه‌ای با ما سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و همراه بقیه روی مبل می‌نشینند. ما هیچ‌کداممان توان صحبت کردن نداریم. ایشان بعد از سلام واحوال‌پرسی، خودشان صحبت را شروع می‌کنند: پدر شهید، این آقا هستند؟

احتمالا چون اکثر شهدای ارمنی سربازان جوان هستند، آقا فکر کرده‌اند این عکس پدر شهید است. می‌گویم: این آقا خودش شهید شده.   

- عجب! آقا شهید شدند؟  

- بله.   

- شما همسرشان هستید؟   

- بله.   

دارم از خجالت آب می‌شوم تا حالا با یک روحانی معمولی مسلمان هم صحبت نکرده‌ام؛ حالا بزرگترین مقام روحانی کشور مقابلم نشسته‌اند و با من حرف می‌زنند. ))