روایت‌های ابتدای کتاب از ماجرای اعزام آزادگان به جبهه آغاز می‌شود، به نحوه اسیرشدن و شرایط اسارت می‌پردازد و تا زمان آزادی ادامه پیدا می‌کند. وجه اشتراک روایت‌های کتاب، نامه‌نگاری اسرا، با حضرت آقا هست. با توجه به شرایط اسارت، نوشتن نامه‌هایی با مخاطب حضرت امام(ره) و حضرت آقا با خطرات زیادی برای آزادگان عزیز همراه بود؛ این نامه‌ها معمولاً در اتاق سانسور از بین می‌رفت. جایی که عراقی‌ها به همراه تعدادی از منافقین، نامه‌ها را کنترل می‌کردند تا مطلب خاصی در نامه‌ها نباشد، و به ایران نمی‌رسید. رسیدن نامه‌هایی معدود که با خلاقیت آزادگان و به صورت رمزی نگارش شده و رسیده، شبیه معجزه است؛ معجزه‌ای برای ماندگارشدن ارادت اسرا به امام و حضرت آقا (و بالعکس) در تاریخ.