کتاب طریق دوست مجموعه رهنمودهای حضرت آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی می‌باشد. این کتاب به کوشش علی اکبری مزدآبادی تدوین نموده و نشر یازهرا منتشر ساخته است.

عبد و بندگی والاترین مقام یک انسان است و نبی گرامی اسلام به این مقام می‌نازد. اهمیت این مقام صورتی است که در هر نماز دو مرتبه بر هر مسلمان واجب است که بر این مقام والای رسول خدا شهادت دهد. به تعبیر دیگر، «عبودیت نهایت اوج تکامل روح یک انسان و قرب او به خدا است؛ و عبودیت تسلیم مطلق در برابر ذات پاک اوست. عبادت تنها رکوع و سجود و قیام و قعود نیست بلکه روح عبادت تسلیم بی قید و شرط در برابر کمال مطلق و ذات بی مثالی است که از هر عیب و نقص مبرا است. بدیهی است چنین عملی بهترین انگیزه توجه به کمال مطلق و پرهیز از هرگونه آلودگی و ناپاکی است؛ چرا که انسان سعی میکند خود را به معبود خویش نزدیک و نزدیک تر سازد تا پرتویی از جلال و جمال او در وجودش ظاهر شود که گاه از آن تعبیر به مظهر صفات خدا شدن میکنند.

کتاب طریق دوست مختصری از فرمایشات اخلاقی عالم ربنای، آیت‌الله مجتهدی تهرانی است که معدودی از نکات مهم در مسیر بندگی خدا را به خوانندگان گوشزد کرده و با بیانی لطیف به برخی از راه‌های ورود به عرصه بندگی اشاره می‌نماید.

چرا باید کتاب طریق دوست را بخوانیم؟

برای شناخت مقام عبودیت و راه های نزدیکی به این مقام والا.

کتاب طریق دوست را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به همه علاقه‌مندان به مفاهیم عرفانی و اخلاقی این کتاب ارزشمند را پیشنهاد می‌کنیم.

در برشی از کتاب طریق دوست می‌خوانیم:

اگر یک نفر هدایت شود به برکت هدایت او یک گروهی که با او مراوده دارند هدایت میشوند همین طور اگر یک نفر گمراه و بی دین شود، یک گروهی را که با او رابطه دارند گمراه و بی دین میکند اگر شما تلاش کنید یک نفر را نماز شب خوان کنید یک نفر را متدین کنید یک نفر را مسلمان یا شیعه کنید در ثواب کارهای او و ثواب کارهای کسانی که به واسطه ی او متدین میشوند شریک هستید. اصلاً گاهی نیاز نیست که تلاشی کنید تا یک نفر را متدین کنید؛ همین که اطرافیان شما میبینند که شما خوب هستید و متدین هستید و خوش سبب خوب شدن آنها میشود؛ اما از آن طرف بعضی ها اخلاق هستید و هی تلاش میکنند که مردم را بیدین کنند؛ در ذهن مردم شبهه بیندازند؛ مردم را به دین و انقلاب ناامید کنند؛ خب اینها در گناه کسانی که بی دین میشوند شریک هستند و گناهان آنها در نامه عمل کسی که باعث بی دینی شان شده نوشته میشود.