کتاب «روزگار طیبه» زندگینامه داستانی چهار شهیدی است که به دست ساواک به شهادت رسیدند. مریم فهیمی سرگذشت این چهار نفر را به شکل یک داستان منسجم نگاشته است. داستان از یک ظهر تابستانی شروع می‌شود که طیبه دوستش صفورا را پیدا نمی‌کند و در نهایت همراه برادرش مرتضی او را در کنار سقاخانه پیدا می‌کند و این آغاز اتفاقاتی است که باعث می‌شود این نوجوان‌ها نسبت به مسائل دوروبر خود حساس شوند و متوجه ظلم و استبدادی شوند که کشور را فراگرفته است. روحیه‌ی آزادی طلبی و شجاعت جوانی سبب می‌شود تصمیم بگیرند برای تغییر وضعیت کشور به فعالیت سیاسی روی آورند. در این حین نیروی دژخیم شاه با نام ساواک کارهای این گروه را رصد می‌کنند و آن‌ها را به دام می‌اندازند.این گروه که با مجاهدین خلق همکاری داشتند بعد از تغییر ایدئولوژی سازمان به دلیل پایبندی به اسلام مسیرشان را جدا کردند. پس از دستگیری در زندان شکنجه‌گرانی بی صفت و حیوان منش در انتظار این جوانان مسلمان مبارز هستند. ماجرای شگفت و مرموز این چهار نفر را در این رمان خواندنی و جذاب دنبال کنید.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

ابراهیم سرش را به علامت تأیید تکان داد و مهدی تن صدایش را باز پایین تر آورد:«تقی شهرام از زندان فرار کرده و بعد از کشته شدن رضایی و شامخی و ذوالانوار و یکی یکی بچه‌های قبلی کادر سازمان معلوم نیست با کمک کی‌ها شده عضو کادر مرکزی. رضا رضایی تا زنده بود همیشه می‌گفت اون نباید پاش به کادر مرکزی برسه افکار مسموم داره توی زندان معروف بوده به تقی قمپز من به چشم می‌بینم خیلی از بچه مسلمون‌های سازمان عوض شده‌ن. وقتی هم اعتراض میکنم، میگن: "ما باید چشممون به دهن مافوق باشه هیچکی نباید ساز خودش رو بزنه. همه باید به دست باشن میگن تو خیلی مته به خشخاش میذاری و امل بازی در می آری.» ابراهیم داشت دانه‌های تسبیح توی دستش را یکی یکی می‌انداخت. او هم شنیده بود شهرام نامی از اعضای سازمان به کمک زندانبانش از زندان ساری فرار کرده است؛ زندانبانی که قرار بوده کنار شهرام که دانشجوی ریاضی بود، ریاضی فیزیک بخواند؛ اما درس مارکسیست آموخته بود.