کتاب «تکاپوی جوشش انقلابی» خاطرات سیدعباس نبوی از فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی او است. او از دوران نوجوانی وارد فضای مبارزاتی می‌شود و مدتی نیز با مجاهدین خلق در ارتباط بوده است. او در دوران تسخیر لانه جاسوسی جزو دانشجویان فعال است و پس از آن نیز مسوولیت‌های مختلفی داشته و به عنوان رئیس دفتر تحکیم وحدت و نماینده جمهوری اسلامی به کشورهای حوزه مقاومت و کشورهای آفریقایی سفر کرده است. او سمت‌های دانشگاهی به عنوان رئیس نهاد رهبری در دانشگاه ازاد و فعالیت‌های دیگری در دهه شصت و هفتاد شمسی داشته است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

عملیات والفجر ۸ تمام شد. نیروهای ما هم در فاو مستقر شدند و من هم دوره اعزامم تمام شد و برگشتم قم. دو مرتبه همان بحث و درس را محکم دنبال کردم و جلو رفتم. من برای خودم این طور تعریف کرده بودم که دیگر خیلی معنا ندارد که من در مسائل مرکز و حکومت فعالیت کنم چون بچه ها دائم در جبهه شهید می‌شدند و دیگر من انگیزه‌ای برای فعالیت در آن زمینه‌های سیاسی نداشتم و برایم اهمیتی هم نداشت. می‌گفتم یا همین طلبگی را ادامه می‌دهم و خدا یک خیری می‌گذارد در فعالیت‌هایم یا در یکی از این اعزام‌ها به جبهه، خدا مقدر می‌کند و شهادت نصیبم می‌شود. به هر حال در سال ۶۵ و ۶۴ انگیزه‌ای برای اینکه به قیل و قال‌های تهران بپردازم و به اختلافات بچه‌های دفتر تحکیم رسیدگی کنم نداشتم. بچه‌ها پیوسته می‌آمدند قم سراغ من هم می‌آمدند اما چون این قیل و قال‌ها برایم ارزشی نداشت بحث‌هایشان را دنبال نمی‌کردم و حتی اکثر آنها هم یادم نمانده است.