مرحوم آیت‌الله حسنِ حسن زاده آملی، فیلسوف و عارف شیعه ایرانی بودند که حضورشان برای مردم زمانه سرشار از خیر و علم و برکت بود و عنایات الهی را با دعا و سخنان روح‌افزایشان، برای همگان میسر می‌ساختند و الفتی دیرینه با قلم داشتند.

علامه جوادی آملی درباره این عالم جلیل‌القدر می فرمایند:

«کمتر کسی به این توفیقات دسترسی پیدا می کند. آنقدر کتاب شناس و دوست کتاب بود که یک وقتی به من می گفت: من چشمم را می بندم، شما هر کتاب از این کتاب ها را بیاوری، من دست می کشم، می فهمم چه کتاب است؛ و همین طور هم بود.»

از جمله آثار مشهور استاد حسن‌زاده آملی کتاب الهی‌نامه است که چون الهی‌نامه عطار شیرین و گوش نواز است، اما مطالب عرفانی وسیع این اثر برای همگان به شیرینی و سادگی خوانده و در بن‌جان حفظ می‌شود.

در قسمتی از اثر که اینبار توسط موسسه بوستان کتاب به چاپ رسیده‌است، می‌خوانید:

«الهی

 وای بر من اگر دانشم رهزنم شود وکتابم حجابم!

الهی

 به فضلت سینه ی بی کینه ام دادی ، به جودت شرح صدرم عطا بفرما!

الهی ..

اگر ستارالعیوب نبودی،

ما از رسوایی چه میکردیم ...!»