کتاب اشک‌های سرخ ماه نوشته‌ی محبوبه معظمی و منتشر شده توسط نشر ۲۷ بعثت، روایتگر زندگی شهید رحمت‌الله خالصی سراوان، یکی از شهدای بزرگ دفاع مقدس، است. این کتاب با نثری ساده و روان، از دوران کودکی و نوجوانی شهید خالصی شروع می‌شود و به ماجرای حضور او در جبهه‌های جنگ و لحظات آخر عمرش می‌پردازد. معظمی با دقتی بی‌نظیر، جزئیات زندگی شهید را به‌گونه‌ای به تصویر می‌کشد که خواننده می‌تواند در کنار او درد و رنج‌ها، امیدها و ترس‌ها، و در نهایت فدای جان خود را در راه وطن و آرمان‌هایش احساس کند. این کتاب بیش از یک روایت تاریخی است؛ گواهی زنده از ایثار و فداکاری است که روحیه‌ی مقاومت و ایمان رزمندگان را به نمایش می‌گذارد. هر صفحه‌ی آن درس‌هایی از عشق به وطن و از خودگذشتگی را در خود دارد. محبوبه معظمی با قلمی پراحساس، نه‌تنها زندگی یک شهید، بلکه نمادی از تمامی کسانی را ترسیم می‌کند که جان خود را فدای میهن کردند.

کتاب اشک‌های سرخ ماه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ دفاع مقدس و کسانی که می‌خواهند با عمق فداکاری‌های شهدا آشنا شوند، اثری خواندنی و الهام‌بخش است.

در برشی از کتاب اشک‌های سرخ ماه می‌خوانیم:

بعد از جلسات پی درپی که تیپهای ارتش و سپاه با هم داشتند، چندین مرحله شناسایی در محورهای عملیاتی جدید صورت گرفت. گردان انصار یکی از سه گردان لشکر ۲۷ بود که چهار گروهان داشت نفرات گردان انصار به پانصد رسید که بیشترشان نیروهای داوطلب بسیجی از شانزده تا شصت ساله بودند و آموزشهای اولیه را در مساجد محله دیده بودند ولی در آتش برافروخته جنگ آموزش پیشرفته برای نیروهای داوطلب بسیج محلات از همه چیز مهم تر بود.

اوایل اردیبهشت ماه، هوای خوزستان خیلی گرم بود. مقر نیروهای لشکر ۲۷ در کنار رودخانه قرار داشت. آن منطقه آن قدر پشه داشت که خوابیدن در طول شب محال بود. نیروها بی حوصله و کلافه بودند تنها دم صبح نفس راحتی می کشیدند که هوا کمی خنک تر میشد. در همان زمان گاهی چرت کوتاهی می زدند و برای نماز صبح بیدار میشدند امکانات اولیه مثل دارو و تجهیزات خیلی کم بود. در این مدت که نیروها برای تمرینهای آمادگی هر روز بعد از نماز صبح ۱۰ کیلومتر به طرف آبادان پیاده روی میکردند.

روز پنج شنبه نهم اردیبهشت ۱۳۶۱ تعداد گردانها برای مرحله اول عملیات بیت المقدس مشخص شد گردان انصار به همراه گردان ادغامی ۱۴۴ از تیپ ۲ لشکر ۲۱ حمزه، جزو گردانهای محور عملیاتی سلمان به فرماندهی حاج محمود شهبازی قرار گرفتند. سلاح سازمانی گردان انصار کلاشیکف بود و گردان الحاقی ۱۴۴ ارتش مسلح به ژ۳ بودند نیروهای گردان انصار بدون داشتن مهمات و حتی با وجود کمبود فانوسقه و قمقه، منتظر رسیدن تجهیزات مورد نیازشان بودند.