کتاب«اسیر آلواتان» مجموعه خاطرات از کسانی است که در بند کوموله و دموکرات بودند که شهید یا مجروح شده‌اند.

سال 57 انقلاب مردم ایران اتفاق افتاد، دشمنان این سرزمین به هر طناب پوسیده‌ای چنگ زدند تا ضربه‌ای به میهن ومردم بزنند. یکی از این نقشه‌های شوم دشمن حمایت از قومیت‌ها و گروه‌های جدایی طلب بود. جایجای ایران عزیزمان شاهد صحنه‌های دردناک جنایات گروه‌های تجزیه‌طلب بود. یکی از این گروه‌ها حزب کوموله و دموکرات کردستان بود که آنان که آن زمان را درک کرده بودند با دیدن داعش، خاطراتشان تازه شد. کوموله و دموکرات از هیچ جنایت و خباثتی نسبت به مردم مظلوم کردستان، دریغ نکرد و هر آنکس که حتی ذره‌ای محبت انقلاب و امام را در دل داشت، هدف ترور، ربایش و شکنجه آنها قرار می‌گرفت. 

آلواتان یکی از زندان‌های کوموله بود که دیوارهای آن شاهد دردناک‌ترین، ددمنشانه‌ترین و هولناک‌ترین شکنجه‌هایی بود که نسبت به اسیران خود روا می‌شد.

این کتاب روایت بعضی از افرادی است که در این شکنجه‌گاه‌های جنایات‌کاران تحت حمایت بعثی‌ها و ساواکی‌ها و منافقین، حضور داشته‌اند.

اسیر آلواتان به قلم رضا رستمی نگاشته شده و انتشارات روایت فتح ، منتشر نموده است.

در برشی از کتاب اسیر آلواتان می‌خوانیم:

هر از گاهی که بچه ها را برای شکنجه می بردند زخم های شان عفونت میکرد و بسیار خطرناک می شد، ولی ضد انقلاب توجهی به این مسائل نداشت با توجه به تعداد بالای اسیران و کمبود مکان، بعضی از بچه ها برای استراحت به داخل آخور طویله می رفتند. آن قدر جا کم بود که اسیران به سختی خود را جابه جا می کردند. تعدادمان که سی نفر بودیم در کمتر از دو ماه به صدو بیست نفر رسید. بازجویی و شکنجه زندانی ها با مزدوران حزب دموکرات مجاهدین خلق و چریک های فدایی خلق بود خیلی سعی میکردند که بچه ها را تخلیه اطلاعاتی کنند. شکنجه ها به قدری سخت و وحشتناک بود که حتی با زندانهای قرون وسطا هم برابر نبود زندان و شکنجه عصر حجری بود شکنجه در آب سرد رودخانه با دمای بیست درجه زیر صفر بیگاری کشیدن از اسیران توهین به مقدسات دینی فحشهای ناموسی و شکنجه با سنگ و چوب نمونه ای از اعمال غیر انسانی دموکرات ها با اسیران بود.