کتاب «زنان عاشورایی» از زهرا یزدان پناه قره تپه اثری پژوهشی در مورد بانوانی است که در حادثه مهم عاشورا نقش آفرین بوده‌اند و برخلاف تصور غلطی که نسبت به دیدگاه اسلام در رابطه با زنان وجود دارد همین قیام نشان دهنده موقعیت و اهمیت بانوان در پیشبرد اهداف بزرگ است. همانگونه که بر همگان واضح و مبرهن است درخشان‌ترین بانویی که در این واقعه و حوادث بعدش حماسه‌ای ماندگار خلق کرد و حرکتی که امامش آغاز نموده بود را به سرانجام رساند حضرت زینب (سلام الله علیها) است که در واقع پس از شهادت برادر راهبری کاروان اهل بیت را در ایام اسارت برعهده گرفت و در کنار تیمار یتیمان و زنان به روشنگری حرکت امام حسین (علیه السلام) در میان مردم و حاکمان ظلم پرداخت. اما ایشان تنها بانویی نبودند که در این حماسه حضور داشتند، بلکه دیگر بانوانی بودند که همچون همسران و فرزندانشان با رشادت و شجاعت از این قیام دفاع نمودند و با کلام و عمل‌های بزرگ خود نامی جاودان از خود در تاریخ به جای گذاشته‌اند. این کتاب در سه بخش از این بانوان یا می‌کنند. در بخش ابتدایی بانوانی که عمدتا از خاندان عصمت و طهارت بودند و از همان آغاز حرکت اباعبدالله ایشان را همراهی کردند ذکر می‌گردند. سپس به حماسه‌آفرینی برخی بانوان ملحق شده به کاروان در روز عاشورا اشاره می‌شود و در بخش سوم نیز زنانی که پس از حادثه عاشورا با کلام ورفتار خود از این قیام دفاع کردند مرور می‌شوند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

ام سلمه از طریق رسول خدا پیشاپیش از ماجرای کربلا و شهادت امام حسین خبر داشت. پیامبر اکرم ﷺ مقداری از خاک کربلا را به ام سلمه داده بود و در شیشه‌ای نگهداری می‌شد. حضرت فرموده بود هرگاه دیدی این خاک به خون تازه (عبیط) تبدیل شد، بدان که فرزندم حسین کشته شده است. روزی ام سلمه در خواب رسول خدا را با چهره ای غمگین و لباسی خاک آلود دید که حضرت به او فرمود: از کربلا و از دفن شهدا می‌آیم. ناگهان از خواب برخاست به آن شیشه نگاه کرد، خاک را خونین یافت دانست که حسین شهید شده است و صدایش به صیحه و شیون بلند شد و همسایگان آمدند و ماجرا را بازگفت وی از همان روز برای سید الشهداء عزا گرفت.