حواس انسان غرایز انسان و خرد انسان برای راهبری و دستگیری انسان کم‌اند. یک سلسله موجودات با حواسشان ممکن است اداره بشوند. بعضی از حیوانات را شاید به این صورت سراغ داریم که اینها فقط از حواس خودشان مایه می‌گیرند؛ اما آیا این خِرَد این اندیشه‌ی انسانی کفایت می‌کند که شما را هدایت کند و به سرمنزل سعادت برساند عقل بشر برای هدایت او بسنده هست؟... خِرَدِ سالم بی غرض انسانی قضاوت می‌کند که من صلاحیت ندارم انسانیت را مستقلاً هدایت کنم. دو جور دلیل داریم. یک دلیل آن است که عقل بشر محدود است. بی‌نهایت نیست، در حالی که نیازهای انسان‌ها بی‌نهایت است. دلیل دیگر این است که نگاه کنید به واقعیت‌های تاریخی علمی، ببینید آیا مکتبهای عقلی و فلسفی توانستند؟ در حالیکه مقابل هم صف آرایی می‌کنند. ببینید که انسانیت تا به یک مبدأ و نقطه‌ای فراتر و بالاتر و عمیق‌تر از خرد انسان متصل نباشد، نمی‌تواند راه به هدایت و سعادت برساند. نبوت معنایش این است؛ یک نیرویی بالاتر، یک هدایتی قوی‌تر و عمیق‌تر از هدایت حس‌، از هدایت غریزه، از هدایت عقل، انسان نیازمند است. و این همان نبوت است. ششمین ره‌نامه پیرامون بیانات مقام معظم رهبری در مورد بحث «نبوت» است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

بعثت در واقع دعوت مردم به عرصه‌ی تربیت عقلانی و تربیت اخلاقی و تربیت قانونی بود. این‌ها چیزهایی است که زندگی آسوده و رو به تکامل انسان به آن‌ها نیازمند است. در درجه‌ی اول تربیت عقلانی است؛ یعنی نیروی خِرَد انسانی را استخراج کردن، آن را بر تفکرات و اعمال انسان حاکم قرار دادن، مشعل خرد انسانی را به دست انسان سپردن، تا راه را با این مشعل تشخیص بدهد و قادر بر طی کردن آن راه باشد؛ این اولین مسئله است؛ و مهم‌ترین مسئله هم همین است.